Korkusuz pacman kurbağası: Boynuzlu kurbağa (Ceratophrys)

Boynuzlu kurbağalar (Ceratophrys), Ceratophryidae sınıfının en yaygın dağılıma sahip cinsidir. Pek çok türü vardır ama en yaygınları Ceratophrys ornata ve Ceratophrys cranwelli’dir. Güney Amerika’da yapılan kazılarda Ceratophrys cinsine ait kalıntılar bulunmuştur. Bu kalıntılar günümüzden 66 milyon yıl önce başlayan ve günümüzü de kapsayan Senozoik dönemine aittir.
Günümüze ulaşan kurbağa türlerinin çoğu, av yakalamada rol oynayan zayıf çenelere sahiptir. Boynuzlu kurbağalar, bu duruma önemli bir istisnadır. Bu canlılar, avlarını yakalamak için kullandıkları çok yapışkan bir dile ve güçlü çeneye sahiplerdir. Boynuzlu kurbağalar, büyük ve potansiyel olarak tehlikeli olabilecek avlarını, büyük çenede addüktör kasları içeren ve son derece geniş ve kısa kafaları ile avlayabilirler (ör. kurbağalar, kertenkeleler, yılanlar, kuşlar, kemirgenler). Boynuzlu kurbağalardaki dikkat çekici özelliklerden birisi de alt çene ekleminin kraniovertebral eklemin ötesine ve yukarısına kaudal yerleşimidir (yani heterotopi, bir organ veya oluşumun normal yeri dışında başka bir bölede bulunması).
Ceratophrys ve Lepidobatrachus, kurbağalarda bilinen en geniş ağız açıklıklarına sahip canlılardır. Ceratophrys cinsinin tüm boynuzlu kurbağaları sessizce avını bekleyip avlanırlar. Bu kurbağalar, neredeyse kendi boyutlarının yarısı kadar olan tüm canlıları yutabilmektedirler ama bazen boyut olarak kendilerinden daha büyük hayvanları da yemeye çalışırlar. Bu nedenle avlarını ağzına aldıktan sonra sahip oldukları dişleri ve çenenin önündeki kemik çıkıntıları nedeniyle avlarını bırakmaları zorlaşmaktadır ve bazı durumlarda bu canlılar boğularak kendi ölümlerine neden olurlar.

Erkek boynuzlu kurbağalarda, genellikle benekli göğüsler vardır özellikle bir yaşına gelmiş erkeklerin parmaklarında bu lekeler görünmeye başlar. Çiftleşme döneminde erkek boynuzlu kurbağalar ağustosböceğinin çıkardığı sese benzer bir ses çıkartarak eşlerini çağırırlar. Erkek boynuzlu kurbağalar yaklaşık 11,43 uzunluğunda olabiliyorken, dişiler de yaklaşık 16,51 cm uzunluğundadır. Dişiler, erkek boynuzlu kurbağalara oranla daha büyüktürler. Bu canlıların yaşam ömrü yaklaşık olarak 1-4 yıl arasında değişmektedir fakat esaret altında bakıma ve beslenmeye bağlı olarak bu süre 6-10 yıl ve hatta bazen de daha uzun bir süreye çıkabilmektedir.

Fotoğraf: Bernard DUPONT
Tipik olarak sarı veya beyaz karınları vardır ve değişkenlik gösteren yeşil, sarı ve kahverengi tonları içeren renk kombinasyonlarında bulunurlar. Bu kurbağaların renkleri, doğada onları kamufle etmeye yardımcıdır. Ayrıca boynuzların varlığı bu kamuflaj görevinin bir parçası olarak işlev görebilmektedir çünkü boynuzları avcılar tarafından bir yaprağın gövdesine benzetilmektedir.
Bu canlıların popülasyonları, evcil hayvan ticaretinden dolayı son zamanlarda etkilenmektedir çünkü çoğu kurbağa doğrudan vahşi yaşamından alınması ile ticareti yapılmaktadır. Popülasyon sayılarındaki azalmanın önüne geçilmesi için, bu kurbağaların doğal yaşam alanlarından toğlanmasının engellenmesi gerekmektedir.
Referanslar:
1: Nicoli, L., Tomassini, R. L., & Montalvo, C. I. (2017). The oldest record of Ceratophrys (Anura, Ceratophryidae) from the Late Miocene of central Argentina. Journal of Vertebrate Paleontology, 37(1), e1261360.
2: Berkovitz, Barry (2017). The Teeth of Non-Mammalian Vertebrates, 113–152.
3: Lappin, A. K., Wilcox, S. C., Moriarty, D. J., Stoeppler, S. A., Evans, S. E., & Jones, M. E. (2017). Bite force in the horned frog (Ceratophrys cranwelli) with implications for extinct giant frogs. Scientific reports, 7(1), 1-10.
4: Fabrezi, M., Quinzio, S. I., Goldberg, J., Cruz, J. C., Pereyra, M. C., & Wassersug, R. J. (2016). Developmental changes and novelties in ceratophryid frogs. EvoDevo, 7(1), 1-16.
5: Monroy, JA ve Nishikawa, K. Prey capture in frogs: alternative strategies, biomechanical trade-offs, and hierarchical decision making. Journal of Experimental Zoology Part A: Ecological Genetics and Physiology, (2011). 315 (2), 61-71.
6: Ornate Horned Frog (Ceratophrys ornata), Dave Hunt Photography (Flickr), (2017)