Maskeli memeli: Rakun (Procyon lotor)

Kuzey Amerika’ya özgü bir memeli olan rakunlar, karışık ve yaprak döken ormanlarda su kütlelerine yakın alanlarda yaşarlar. Rakunlar kısa gövde ve bacaklara sahip orta boyutlu bir memelidir. Yanaklarından gözlerine kadar uzanan maskesi, kendileriyle özdeşleşmiş bir dış görünümüne sahip olmasına yol açmıştır. Kuyrukları da dahil olmak üzere 60 ila 97 cm arasında vücut uzunluğuna sahiplerdir. Vücut ağırlıkları yaşam alanlarına göre değişmekle birlikte yaklaşık olarak 6 ila 13 kg arasındadır. Örneğin kuzey kesimlerde yaşayan rakunlar güneydeki bireylerden daha ağırdır. Bu türlerde cinsel dimorfizm görülmektedir. Erkek bireyler dişilerden %15-20 oranında daha ağırdır.

Fotoğraf: Drew Avery
Genellikle gece yarısından önce beslenen rakunlar hepçil memelilerdir. Rakunların bitkisel beslenme listesinde fındık, meşe palamudu, elma, üzüm ve tahıllar gibi bitkisel gıdalar bulunurken etçil listesinde böcek, fare, sincap, yılan, kurbağa ve yumurta hayvansal gıdalar bulunmaktadır.
Çiftleşme dönemi kış sonu veya ilkbahar başı olan dişi rakunlar 1 veya 2 yaşlarındayken üreyebilme yeteneğini kazanırlar. Üreme sonrasında yavrularını taşıyabileceği boş bir yuva arayan dişi rakunlar, genellikle boş ağaç kütüklerini tercih etseler de kaya yarıklarını ya da çalı yığınlarını da tercih edebilirler.
Rakunlarda gebelik süresi yaklaşık olarak 63 gündür ve yavrular Nisan sonu Mayıs başı gibi doğar. Eğer bir rakun yılın ilk yarısında gebe kalmazsa veya gebe kalıp yavrusunu kaybederse yılın ikinci yarısında tekrar gebe kalabilir. Her doğumda ortalama 2 ila 5 arasında yavru doğar. Bu yavrular 4-6 haftalıkken yürümeye başlar ve 7. haftaya geldiklerinde yürüme, koşma ve tırmanma gibi faaliyetleri gerçekleştirebilirler. 9.haftaya geldiklerinde katı yiyecekler yemeye başlayan rakun yavruları 12-16 haftalıkken sütten kesilirler. Yavruların yetişme dönemlerinde erkek bireylerin bir katkısı bulunmamaktadır.

Fotoğraf: Cuatrok
Rakunların anavatanı her ne kadar Kuzey Amerika olsa da hem bilinçli hem bilinçsiz salınmaların sonucunda Avrupa ve Asya’nın bazı bölgelerinde görülüyorlar. Kürk endüstrisi için canlı hayvan olarak kullanılan rakunlar 20. yüzyılın başlarında Avrupa’da kürk çiftliklerinde tutulmaktaydı. Ancak rakunlar doğa ile son derece uyumlu canlılar olduklarından dolayı yeni bölgelere çok yabancılık çekmezler bundan dolayı bazı bölgelerde istilacı tür olarak kabul edilirler. Hatta rakunlar o kadar uyumlu canlılardır ki insan varlığı dahi onların bu uyumunu olumsuz etkilemiyor. Banliyö ve kentsel yaşam alanlarında yaşayabilen bu türler, insan kaynaklı gıdalarla bu bölgelerde sorun çekmeden yaşamlarını sürdürebiliyorlar.
Rakunlar, Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından asgari endişe altındaki türler kategorisinde listelenmektedir.
Rakunlar doğal ortamlarında ortalama olarak 3.1 yıl hayatta kalabilirken, esaret altında 17 yıla kadar yaşayabilirler.
Kaynaklar:
Matthias Bernhard Stope (2023) The Raccoon (Procyon lotor) as a Neozoon in Europe
Mammals of the Adirondacks: Raccoon (Procyon lotor) https://wildadirondacks.org/adirondack-mammals-raccoon-procyon-lotor.html
Margrit (2017) https://www.flickr.com/photos/27126314@N03/35524208046/ Waschbär (Procyon lotor)
Northern Raccoon (Procyon lotor) (2015) https://www.iucnredlist.org/species/41686/45216638